De sporttas kan onder het bed uit
Een heerlijk warme sjaal, zelfgem(h)aakt. Hoe is het 'zover' gekomen? Incl. patroon.
(Wil je zelf deze sjaal maken klik dan op de link onder dit bericht)
Begin ik dit blog hiermee? Doe ik dat? Ach, wat maakt mij het uit! Ik laat mijn haaksels en andere maaksels gewoon zien. Ben er trots op. Soms kan ik er op vakantie een extra ijsje van trakteren. En dus….het eerste blog van Kek & Hip, wat ik echt ga delen, is een feit. Ik hoop dat je het leuk vindt af en toe mee te lezen. En nee….Het gaat niet altijd over wol. Maar deze keer dus wel!
Ik kan het me nog zo goed herinneren….Ik denk dat ik 10 jaar werd (maar 9 of 11 kan het ook geweest zijn), en ik kreeg voor mijn verjaardag een zwarte stoffen tas, in de vorm van een soort sporttas, met felgekleurde muzieknoten erop. Mijn moeder had m zelf gemaakt. In de tas zaten 10 bollen met zachte, gezellig gekleurde, wol en brei-en haaknaalden in een rode koker. Ik was er zo blij mee.
Het gevoel van nieuwe wol kopen of krijgen is nog precies hetzelfde als toen ik daar op onze bloemenbank zat in mijn pyjama met mijn nieuw verworven ” schat” op schoot. Maar die schat, die bleef wel voor mij alleen! Mijn babypop zag er altijd uit om door een ringetje te halen en mijn Cindy (een Barbie-look-a-like)droeg gebreid ondergoed en was de gelukkige bezitster van een complete ” haute couture” garderobe. De gebreide etui met blauw en witte streepjes en de geborduurde letterlapjes van school (ja, ook in 1985 kregen we handwerkles op onze dorpsschool) koesterde ik.
Maar ik schreeuwde het niet van de daken. Als iemand langs kwam, wierp ik de tas vakkundig onder mijn bed. Dat was toch echt niet hip? Een beetje zitten breien, haken of borduren…… zo heb ik dat jaren gedaan. Totdat…….
Mijn vriendin, zwanger van haar eerste zoon, een gestreept gebreid truitje in een magazine zag voor haar, zo bleek later, kleine Sam. €80,- werd er gevraagd voor het baby-truitje en ik riep:”dat kan ik ook!”, en dat deed ik! Terwijl het truitje, fris gewassen en klaar om te worden gegeven, op tafel lag werd het opgemerkt door een vriend, die bijna vader werd. Zo “eentje” wilde hij ook! en “van wie” was die? Nog zie ik de verwarring in de ogen van manlief! “We gingen toch aan niemand vertellen dat ik dát deed? Wat nu?” Heel stoer heb ik “van mij” gezegd en…….
…..Heerlijkheid! Hoera voor tassenland! De sporttas kon onder het bed vandaan en ik “mocht” tassen gaan vullen met projecten en ze overal neerzetten. En dat heb ik gedaan. Ik m(h)aak en vind het geweldig!
Mensen worden blij van zelfgemaakte cadeaus. Ik mag af en toe op bestelling een lief kraamcadeau m(h)aken en ik vind het zo leuk mijn ideeen te delen. We zijn zelfs druk “Kaatje” uit te breiden in een ” fabriekje” maar daar over later meer.
Voor nu wil ik graag deze sjaal delen (incl patroon). De “southbay”! Al bekend bij veel mensen, maar de laatste tijd ook vaak “geleerd” aan anderen en dus….voor wie het leuk vindt, bij deze het stap-voor-stap patroon!
